Εμφύτευμα είναι ένα εξάρτημα από τιτάνιο που προσομοιάζει το σχήμα της ρίζας ενός δοντιού. Τα εμφυτεύματα αποτελούν στις μέρες μας τον πιο διαδεδομένο τρόπο αποκατάστασης ενός δοντιού ή και περισσότερων που λείπουν. Η απώλεια ενός ή και παραπάνω δοντιών έχει δυσάρεστες συνέπειες όπως την περιορισμένη ικανότητα μάσησης, τη μετακίνηση των γειτονικών δοντιών, τον πόνο, αλλά και την έλλειψη αυτοπεποίθησης που προκαλείται από ένα μη ελκυστικό χαμόγελο.

Σε περιπτώσεις απώλειας δοντιών παρατηρείται επίσης η απορρόφηση του οστού που συγκρατούσε τα δόντια, με επακόλουθη την ατροφία των γνάθων και τελικά λειτουργικές και αισθητικές αλλαγές στο πρόσωπο. Πολλοί είναι οι ασθενείς που μας ρωτούν αν υπάρχουν άλλοι τρόποι αποκατάστασης μιας νωδής περιοχής στο στόμα. Η απάντησή μας είναι ότι υπάρχουν οι γέφυρες για μικρής έκτασης νωδότητες, καθώς και οι κινητές αποκαταστάσεις για μεγαλύτερης έκτασης. Το μεγάλο μειονέκτημα στην πρώτη περίπτωση είναι ότι απαιτείται ο τροχισμός των διπλανών δοντιών που θα στηρίξουν την αποκατάσταση, οπότε θυσιάζονται δυο διπλανά και πιθανόν υγιή δόντια για να αντικατασταθεί ένα. Από την άλλη, οι οδοντοστοιχίες είναι κινητές εργασίες που μπορεί να δημιουργούν τραύματα ή δυσκολίες  στη μάσηση και στην ομιλία.  Επιπρόσθετα  παρατηρούνται αισθητικά προβλήματα και δυσανεξία στον ασθενή. Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, τα εμφυτεύματα δεν απαιτούν τροχισμό των διπλανών δοντιών, εμφανίζουν αποδεδειγμένα τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με όλες τις εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές και εμποδίζουν την περαιτέρω απώλεια οστού. Όταν, δε, εφαρμοστούν σε ασθενείς με οδοντοστοιχίες, ανάλογα με τον αριθμό τους, μπορούν να προσφέρουν ακόμη και  μια  σταθερή οδοντοστοιχία μέσα στο στόμα τους.

Η τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος γίνεται με τεχνική ακριβείας(χειρουργικός νάρθηκας)  με τη χρήση τοπικής αναισθησίας στο χώρο του ιατρείου. Μετά την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος θα πρέπει να παραμένουν στη γνάθο κάποιο διάστημα 3-4 μηνών, ώστε να μπορέσουν να ενσωματωθούν. Στο διάστημα αυτό οι ασθενείς μας χρησιμοποιούν προσωρινές γέφυρες ή οδοντοστοιχίες ώστε να μπορούν να λειτουργούν ικανοποιητικά. Μετά την πάροδο της περιόδου αναμονής τα εμφυτεύματα αποκαλύπτονται και αρχίζει η κατασκευή της προσθετικής εργασίας που θα στηρίζεται σε αυτά. Άλλη ερώτηση των ασθενών είναι αν πρέπει να τοποθετηθεί ένα εμφύτευμα για κάθε χαμένο δόντι. Η απάντηση είναι ότι μπορούν να τοποθετηθούν λιγότερα εμφυτεύματα και πάνω σε αυτά να στηριχθεί μια γέφυρα όπως ακριβώς θα στηριζόταν και σε φυσικά δόντια. Από την άλλη πλευρά είναι πλεονεκτικότερο να αντικαθίστανται τα πίσω δόντια με ένα εμφύτευμα για κάθε χαμένο δόντι, έτσι ώστε να μπορούν να αντέξουν στις δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την μάσηση. Τέλος, όσον αφορά στο χρόνο επιβίωσης των οδοντικών εμφυτευμάτων τεκμηριωμένες  επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως τα οδοντικά εμφυτεύματα παραμένουν επιτυχημένα ακόμη και μετά από 50 χρόνια χρήσης. Το ποσοστό επιβίωσης των προσθετικών εργασιών που στηρίζονται πάνω σε εμφυτεύματα ανέρχεται στο 95% στα 10 χρόνια. Τα εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι μόνιμα. Παρόλα αυτά, τόσο η υγιεινή τους, όπως και οι τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για τον έλεγχο τους είναι απαραίτητη και καθορίζει τη μακροβιότητά τους.

Factors and clinical outcomes for standard and mini-implants retaining mandibular overdentures: A systematic review and meta-analysis

Guilherme Almeida Borges  ^{et all}

J. Prosthet. Dent 2022 Feb 1;S0022-3913(21)00635-1.

Levels of smoking and dental implants failure: A systematic review and meta-analysis

Roohollah Naseri ¹ et all ³

528. Clin. Periodontol. 2020 Apr;47(4):518-528.

 doi: 10.1111/jcpe.13257.

Dental Implants in the Elderly Population: A Long-Term Follow-up

Sharon M Compton et all

 Int J Oral Maxillofac Implants. 2017 Jan/Feb;32(1):164-170. doi: 10.11607/jomi.5305.